وقت شناسی
يكشنبه, ۲۷ بهمن ۱۳۹۸، ۱۰:۴۹ ب.ظ
وقت شناسی
- بسیاری از عبادات هستند که انجام آنها در وقت و زمان خاصی انجام می پذیرد ، عباداتی چون حج ، روزه ی ماه مبارک رمضان و نمازهایِ روزانه ای که در پنج وقت انجام می شود ، از این رو رعایت اوقاتی که تعیین گردیده برای انجام عبادات لازم شمرده شده است ، و وقت شناسی و در نظر گرفتن زمان عبادت ، بخشی از وظایف کسانی به حساب می آید ، که می خواهند به تکلیف خود عمل کنند .
- به همین جهت است که به افراد مؤمن توصیه به شناختن اوقات و زمان های نماز گردیده و این مسئله معیاری برای شناختن پیروان اهل بیت (علیهم السلام) نیز معرفی شده است (1) امام علی علیه السلام می فرمایند : بر شماست که از زمان های نماز محافظت و مراقبت نمایید ، پس کسی که ( اوقات ) نماز را تباه نماید ، از من نمی باشد (2) ؛ به این معنا که اگر کسی رعایت وقت نماز را نکند و از این جهت ، وقت نمازگزاردن را از دست بدهد ، در حقیقت عبادت خود را تباه کرده است . بنا براین کسیکه می خواهد پیرو واقعی امام باشد لازم است عبادت خود را در وقت مقرّر و تعیین شده بجا آورد .
- در این راستا در قرآن کریم خداوند کسانی را که از نماز خویش غافل هستند مورد مذمت قرار داده و می فرماید : وای بر نمازگزارانی که از نماز خویش غافل هستند (3) این غفلت از چند جهت قابل تصّور است : یکی از بی توجهّی به اوقات نماز ، بطوریکه وقت آن بگذرد و نماز را بجا نیاورند ، یا اینکه آن را سبک شمرده و آن را به شکلی نادرست بجای آورند ، و یا اینکه معمولاً آن را تا آخر وقت به تاخیر بیندازند . (4)
- بنابراین وقت شناسی برای انجام به موقعِ عبادت از وظایف افراد مؤمن است ، این وقت شناسی در زمان های گذشته از روی نشانه های طبیعی بوده ولی امروزه و بر اساس فن آوری های نوین ، تشخیص وقت عبادت به آسانی صورت می پذیرد و افراد به راحتی می توانند از زمان عبادت آگاه شده و آن را در وقت مقرّر خود بجا آورند و حتی می توانند با تنظیم فن آوری های نوین ، به موقع از خواب برای انجام عبادت ، برخیزند.
----------------------
1-وسایل الشیعه ج 5 ص 82
2-(عَنْ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ ع أَنَّهُ قَالَ عَلَیْکُمْ بِالْمُحَافَظَةِ عَلَى أَوْقَاتِ الصَّلَاةِ فَلَیْسَ مِنِّی مَنْ ضَیَّعَ الصَّلَاةَ ) مستدرک الوسائل ج 3 ص 98
3-فَوَیْلٌ لِلْمُصَلِّینَ الَّذِینَ هُمْ عَنْ صَلاتِهِمْ ساهُون (ماعون/4و5)
4-تفسیر من وحی القرآن، ج24، ص: 441