مقام یافتن

مقام یافتن

• برای بسیاری از افرادی که در زمینه ای به فعالیت و تلاش می پردازند ، پیشرفت درکار و دست یافتن به مقامی بالاتر یک هدف است ، برایِ چنین افرادی در جا زدن و توقّف در کار ، یک شکست محسوب می شود ،    آنان سعی می کنند فردایشان بهتر از دیروزشان باشد و از یکنواختی در زندگی پرهیز می کنند ، درست بر خلاف گروه دیگری از مردم که فقط به گذران زندگی می اندیشند و دنبال پیشرفت و یا به اوج رسیدن در کار و فعالیت خود نیستند .
• این موضوع در بسیاری از عرصه های زندگی مصداق دارد و تنها در یک جهت خاص خلاصه نمی شود ، مثلاً در فعالیت های اقتصادی گروهی از مردم فقط به داشتن یک در آمدی برای ادامه ی زندگی اکتفا نموده و از تلاش برای درآمد بالاتر دوری می کنند ولی گروه دیگری تنها به درآمدی برای گذران زندگی اکتفا نکرده به دنبال کسب ثروت برای اهداف دیگری هستند ، و یا در فعالیت های علمی ، دانشجویی فقط به گذراندن تعدادی از واحد های آموزشی و قبول شدن در امتحانات فکر می کند و دانشجوی دیگری تنها به گذراندن چند واحد علمی نمی اندیشد و به دنبال تحقیق و پژوهش و یافتن پاسخ های جدید برای مجهولات علمی می باشد .
• در مسائل تربیتی ، خانواده ای فقط به فکر بزرگ کردن فرزند و جدا شدن او از خانواده و شروع یک زندگی مستقل برای فرزند می باشد و خانواده ی دیگری به دنبال تربیت فرزندانی سالم و صالح و مفید برای خود و جامعه است ، یا در مسائل آموزشی ، آموزگاری تنها به فکر درس دادن به اندازه ای معین است ولی آموزگار دیگری به دنبال یاد دادن و آموزش روش فکر کردن به دانش آموزان خود است . همانگونه که در این مثال ها ملاحظه می شود در عرصه های مختلف زندگی ، پیشرفت و دست یابی به مراحل بالاتر از نظر کمی وکیفی قابل تصور است .       
• در مسائل معنوی و عبادی نیز موضوعی که از آن سخن گفته شد ، مصداق دارد ، مثلاً در باب نماز ، گروهی از افراد فقط به دنبال خواندن ، تمام کردن و به انتها رساندن آن هستند و برای آنها بهبود کیفیت وکمیتِ نماز اهمیتی ندارد ، ولی در عوض گروه دیگری به دنبال کامل شدن عبادت خود هستند ، آنان تلاش می کنند هر روز به معرفت جدیدی در عبادت خویش دست یافته و راه های کامل شدن در عبادت را دنبال و جستجو می کنند .