اهل بیت و نماز

• خداوند در قرآن کریم به پیامبر صلی الله علیه و آله امر می کند که خانواده و اهل بیت خویش را به نماز فرمان دهد و خود نیز در انجام آن شکیبا باشد (1) و به این موضوع در نهج البلاغه نیز اشاره شده است (2) و این مطلب در عین حال نشان دهنده ی جایگاه نماز و اهمیتِ توجّه به عبادت و بندگی خانواده و تربیت دینی آنان نیز می باشد . بر این اساس لازم است والدین ، به انجامِ عبادتِ خانواده ی خویش توجّه نموده و آنان را به نماز تشویق و ترغیب نمایند .
• از سوی دیگر آیه 132 سوره ی طه :( وَ أْمُرْ أَهْلَکَ بِالصَّلاةِ وَ اصْطَبِرْ عَلَیْها ( ای پیامبر (ص) ! خانواده ی خویش را به نماز فرمان ده و خود نیز در انجام آن شکیبا باش ) دلالت بر فضیلت اهل بیت علیهم السلام نیز دارد ، زیرا خداوند آنان را به خصوص مورد توجّه قرار داده و به پیامبر صلی الله علیه و آله فرمان می دهد که موضوع نماز را به ویژه به آنان ابلاغ نماید . هر چند که اهل بیت (ع) خود به نماز و انجام آن توجّه داشته اند ، ولی جایگاه نماز و اهمیت آن اقتضا می کرده است که دوباره به این مسئله توجّه ویژه ای شود.
• در کتاب عیون روایت شده که امام رضا علیه السلام به مجلس مامون (خلیفه عباسی) وارد شده و در آن مجلس تعدادی از دانشمندان عراق و خراسان حضور داشتند ، مامون از امام رضا علیه السلام سؤال می کند آیا خداوند در قرآن ، عترت پیامبر (ص) را بر سایر مردم برتری داده است ؟ امام رضا علیه السلام در پاسخ به سؤال مامون به آیات متعددی استناد می کنند ، تا به این آیه می رسند ( طه/132) که خداوند به پیامبر صلی الله علیه و آله می فرماید که اهل بیت خویش را به نماز فرمان دهد ، لذا امام رضا علیه السلام می فرماید ، خداوند ما اهل بیت را به این آیه اختصاص داده است ، و هر چند همه ی امت را امر به نماز می کند ، اما در عین حال ما را نیز مورد توجّه خاص خویش قرار می دهد ، لذا پس از نزول این آیه پیامبر صلی الله علیه و آله به مدت نه ماه در وقت هر نماز به درب خانه حضرت علی(ع) و حضرت فاطمه (س) می آمد و می فرمودند : " نماز ! خدا شما را مورد رحمت خویش قرار دهد" . سپس امام رضا علیه السلام فرمودند : خداوند هیچ نسلی از پیامبران را مشمول چنین لطف و کرامتی  مثل آنچه در حق ما انجام داده ، نکرده است . (3)

-------------------------

1- طه/132

2- فَکَانَ یَأْمُرُ بِهَا أَهْلَهُ وَ یَصْبِرُ عَلَیْهَا نَفْسَه ( خطبه 199 نهج البلاغه صبحی الصالح ص 316 )

3- بهج ‏الصباغة فی ‏شرح ‏نهج ‏البلاغة، ج 13   ، صفحه ‏ى 162