به امید ثواب

• در ضمن دعایی که از امام سجاد علیه السلام وارد شده ، چنین می خوانیم : « وَ أُخْلِصُ لَکَ دُعَائِی تَعَرُّضاً لِلْإِجَابَةِ وَ أَقْهَرُ نَفْسِی عَلَى طَاعَتِکَ رَجَاءً لِلْإِثَابَهِ» : «خدایا من خالصانه در پیشگاه تو دعا می کنم تا در معرض اجابت قرار گیرد ، و نَفْسَم را به اطاعت از تو وا می دارم به امید اینکه به ثواب و پاداش تو نائل شود » (1)
• نخستین چیزی که در این نیایش مورد نظر است ؛ دعای خالصانه در پیشگاه خداوند است ، دعایی که فقط خدا را در آن در نظر داشته و از صمیم قلب و حالت تضرّع و نیاز از انسان صادر شود و صِرفِ لقلقه ی زبان نباشد ، در اینصورت است که چنین دعایی در معرض اجابت و پذیرش الهی قرار می گیرد .
• دومین نکته در این نیایش ، وا داشتن نَفْس به اطاعت و بندگی ِ خداوند است ، این در خواست از آنجا ناشی می شود که در وجود برخی از انسان ها گاه میلی به اطاعت از دستورات خداوند وجود ندارد و چنین فردی بر اثر خواسته های نفسانی و یا عافیت طلبی از انجام تکالیف الهی شانه خالی می کند در اینجا هست که انسان تلاش می کند با اراده ای قوی خود را به اطاعت از دستورات الهی وا دارد ، نمونه ی آن را می توان در برخاستن از خواب برای نماز صبح و یا روزه گرفتن در ماه مبارک رمضان در برخی از افراد مشاهده نمود . 

----------------------------------

1-بحارالأنوار   ج  87   ص  164    باب-9