آخرین نماز
پنجشنبه, ۲۱ شهریور ۱۳۹۸، ۰۹:۵۹ ب.ظ
آخرین نماز
- یکی از چیز هایی که ارزش عبادت به ویژه نماز را از لحاظ معنوی افزایش می دهد ، توجّه و حضور قلب در حال عبادت است ، این حالتِ توجّه ، توفیقی است که کمتر نصیب کسی می شود و شاید غالب مواردی که انسان به عبادت می پردازد ، ذهنِ او متوجّه امور روزمره ی خود باشد ، هر چند جسم او مشغول عبادت است ، از این رو برای بهره برداری بیشتر از برکات نماز ، شایسته است انسان ضمن تلاش برای کسب این توجّه ، از خداوند نیز یاری طلبد (درخواست توفیق)
- برای کسب حالت توجّه و تمرکز در عبادت ، گاه توصیه شده است ، که نماز را بگونه ای برپا داریم که گویا آخرین نماز انسان است (1) و پس از آن حیات او پایان می پذیرد ، زیرا اگر به راستی ، انسان در چنین شرایطی قرار گیرد و بداند تا لحظاتی دیگر جان به جان آفرین تسلیم خواهد کرد و به لقاء الله نائل می گردد ، حال عبادت او با زمان عادی که چنین علمی را ندارد ، متفاوت می باشد . گرچه تصوّر اینکه هر زمان ، به نماز می ایستیم ، فکر کنیم این آخرین نماز ما می باشد ، نیازمند توفیق الهی است و به سادگی امکان پذیر نمی باشد .
- آنچه باعث می شود با این فکر که نماز ما آخرین نماز است ، حالت توجّه بیشتری پیدا کنیم ، این است که با تصّور آخرین عبادت ، ذهن ما از تمام مسائلی که در دنیا ، یک عمر ، ما را به خود مشغول نموده است ، بریده شده و حالت انقطاعی برای ما پیدا می شود یعنی از هر چیزی غیر از خداوند گسسته شده و فاصله می گیریم و تمام توجّه ما به سوی خداوند و عالم آخرت که قرار است به آنجا منتقل شویم منصرف خواهد شد .
- در جریان کربلا نیز می بینیم امام حسین علیه السلام از طریق برادرشان حضرت ابوالفضل علیه السلام ، یک شب دیگر از دشمن مهلت بگیرند ، تا شب عاشورا ، که آخرین شب است به عبادت بپردازند ، از این رو به برادرشان فرمودند : "به نزد آنان باز گرد و امشب آنها را از جنگ با ما باز دار ، تا امشب برای پروردگارمان نماز بخوانیم ، دعا نموده و از او آمرزش طلبیم؛ زیرا خداوند می داند که من نماز خواندن و تلاوت کتابش و دعای فراوان و استغفار را دوست دارم " (2)
---------------------------
1- إثبات الهداة ج1 250 (صلِّ صلاةَ مُودِّع )
2- بحار الأنوار، ج44، ص:392
