شیرینی عبادت

شیرینی عبادت

• همه ی مردم در طول عمر خود خوردن غذایی لذیذ را تجربه کرده اند ، غذای لذیذ تنها یک غذایی که مواد غذایی گران قیمتی در آن بکار برده شده نیست بلکه ممکن است یک غذای فقیرانه ای باشد که به کام صاحب آ ن لذت بخش باشد ، از طرفی انسان ها با تفاوت های بسیاری که در سلیقه وعلاقه با یکدیگر دارند ، هر کدام از غذایی لذت می برند که ممکن است به مذاق دیگری خوش نیاید ، لذا در این لذت بخش بودن باید به خواست و ذائقه ی هر فرد نیز توجه نمود .
• از سوی دیگر انسان ها گاه ، نزد یکدیگر از غذایی و لذتِ خوردنِ آن ، تعریف می کنند و طرف مقابل که آن را می شنود ، و تا به حال آن غذا را نخورده است ، تصوّری از آن ندارد ، تا اینکه آن را تجربه کند ، علاوه بر اینکه میزان لذتی که افراد از خوردن یک غذا می برند با یکدیگر متفاوت است ، مثلاً فردی که گرسنه است از خوردن غذا لذتی می برد که فردی که از روی سیری و بی اشتهایی همان غذا را می خورد ، چنین لذتی را نمی برد .
• این موضوع اختصاصی به غذا ندارد ، حتی در خواندن یک کتاب هم مصداق دارد ، به این معنا که ممکن است یک نفر از خواندن یک کتاب استفاده ای کند و لذتی ببرد که فرد دیگر مانند او نباشد ، این موضوع در مورد امور معنوی از جمله عبادت نیز صدق می کند ، یعنی افراد مختلف با توجّه به میزان درک و فهم خود از مقوله عبادت و آگاهی از فلسفه ی عبادت و نیاز معنوی که به ارتباط با خداوند دارند ، میزان استفاده و لذتی که از عبادت کردن می برند با یکدیگر متفاوت خواهند بود ، از این رو عبادت کردن و لذتی که اولیاء خداوند (محمد و آل محمد صلوات الله علیهم اجمعین) از عبادت کردن می برند از زمین تا آسمان با دیگران متفاوت می باشد .
• با توجّه به این موضوع اگر فردی که در مرحله ی بالایی از ارتباط با خداوند است ، از شیرینی و لذت عبادت برای دیگران بگوید ، تا دیگران آن را تجربه نکرده باشند ، درک درستی از شیرینی عبادت نخواهند داشت ، بنابر این شیرینی عبادت را با الفاظ نمی توان توصیف نمود بلکه ی یک موضوع وجدانی است یعنی آن را باید هر فرد خود ، دریابد و تجربه کند ، البته عبادت کردن همیشه یک لذت ابتدایی و حداقلی دارد که باید با تلاش و استمداد از خداوند ، آن را افزایش داد .