سخن گفتن با خداوند

سخن گفتن با خداوند

• خداوند انسان را آفریده و به او قدرت و توانایی حرکت ، کار و اندیشیدن ، عطا کرده و به او این امکان را داده که با زبان خویش اهداف و مقاصد خود را بیان نموده و با دیگران ارتباط برقرار نماید ،  از سوی دیگر فطرتی خدا جوی به او داده که بر اثر آن ، به سوی آفریننده خویش گرایش داشته ، او را بخواند و به پرستش ونیایش با او بپردازد
• در حقیقت با تعیین راهی برای عبادت از سوی خداوند ، بندگان او ، این امکان را پیدا نموده که با آفریننده خویش ارتباط برقرار نموده ، به یاد او باشند و او را فراموش نکنند ، زیرا با نبود برنامه ای برای عبادت ، انسان ها دچار غفلت شده و به بی راهه خواهند رفت
• با عبادت (به ویژه نماز) بندگان این توفیق را می یابند که با خالق خود سخن گفته ، از او درخواست نموده و نیاز خود را به او ابراز داشته ، و بیشتر از لطف ومهربانی خداوند بهره جویند ، زیرا هر انسانی با عبادت وبندگی خداوند ، در مسیر آفرینش خود گام برداشته و از این جهت رضایت و خوشنودی خداوند را نسبت به خود جلب نموده است
• علاوه بر اینکه سخن گفتن با معبود و محبوب ، لذت ، رضایت و آرامشی را برای عبادت کننده به ارمغان می آورد که با هیچ لذّت دیگری برابری نمی کند ، در این راستا هر چه معرفت انسان به این موضوع افزوده گردد ، به درک بیشتری از عبادت و ارتباط با خداوند نائل می گردد