خالصانه
شنبه, ۸ تیر ۱۳۹۸، ۱۲:۵۹ ق.ظ
خالصانه
- عبادت زمانی شایسته نام عبادت می شود که "فقط" برای خدا بجا آورده شود به این معنا که قصد اولیه برای انجام آن الهی باشد و انسان مؤمن تا پایان عبادت بر همین قصد باقی باشد و از این قصد الهی بر نگردد
- انسان مؤمن می خواهد با عبادت خود به خداوند تقرّب جسته به او نزدیک گردد (قربة الی الله) بنابراین هیچ نیّتی جز خدا ندارد ، حتی غیر خدا را در نیّت خود از عبادت ، شریک نمی سازد ، و عمل ریایی انجام نمی دهد که اگر چنین عملی اتفاق افتاد ، عبادت دیگر عبادت نخواهد بود ، گر چه صورت عبادت را دارد ولی حقیقتش عبادت نیست ، لذا تأثیری را که از یک عبادت شایسته است دریافت کند به او نخواهد رسید
- پس عبادت باید خالصانه باشد تا هم صحیح باشد و در مرحله ی بعد نیز مقبول حق واقع شود ، و به او رشد داده ، او را بالا ببرد ، در غیر اینصورت نه تنها او را صعود نمی دهد بلکه او را پایین نیز می آورد
