بزرگداشت
پنجشنبه, ۶ تیر ۱۳۹۸، ۱۰:۲۵ ب.ظ
بزرگداشت
- نماز گزار با بزرگداشت خداوند وارد نماز می شود و این بزرگداشت در طول عبادت و تا پایان نماز ادامه دارد
- نماز گزار با زبانش اعتراف می کند خداوند بزرگتر است (الله اکبر) و این بزرگی آنقدر است که زبان از توصیفش عاجز و ناتوان است ، از این رو نماز گزار به اعتراف زبانی اکتفا نکرده و در عمل نیز در برابر عظمت خداوند ، تعظیم می نماید (رکوع) و از سوی دیگر به خاک افتاده و سر به زمین می گذارد (سجده)
- نماز گزار در طول نماز نیز از عظمت (سبحان ربی العظیم و بحمده) و بلندی شأن و مرتبه ی الهی یاد می کند(سبحان ربی الأعلی و بحمده) و خداوند را منزّه از هر عیب و نقصی می داند (سبحان الله)
- هنگامیکه نماز گزار با زبان و عمل خود از بزرگی و عظمت الهی یاد نمود ، در حقیقت به کوچکی خود و همه چیز اعتراف نموده و این معنا ، او را به خشوع در برابر خالق هستی وا می دارد
