تکیه گاه

 

• انسان ضمن اینکه نسبت به برخی از مخلوقات توانایی های بیشتری دارد ، ولی در عین حال ، توانایی های او نامحدود و بی حد ومرز نمی باشد و در کنار آن ضعف ها و نا توانی های بسیاری نیز دارد ، نا توانی های انسان خواه نا خواه نیازهایی را نیز در انسان پدید می آورد که چاره ای جز برطرف کردن آنها ندارد ، انسان گاه برای برطرف کردن نیاز خود به تنهایی نمی تواند کاری به پیش ببرد و نیازمند است از دیگران نیز کمک بگیرد ، و گاه دیگران نیز نمی توانند نیاز انسان را برطرف نمایند ، در اینجاست که انسان به دنبال کسی یا چیزی می گردد که بتواند به او کمک کند ، وقتی انسان به وجود آفریننده ای ایمان داشته باشد که قدرت او فوق هر قدرتی است و هیچ چیز در عالم وجود از نظر او پنهان نمی ماند ، و به صلاح هر آفریده ای آگاه است در اینجاست که تکیه گاه و پناهگاهی را پیدا می کند که در سایه ی لطف او می تواند نیاز های خود را برطرف نموده و نا آرامی های وجود خود را تسکین دهد ، در این راستا ، عبادتی همچون نماز  ، زمینه ای را برای نمازگزار فراهم می کند که بتواند به آفریننده ی خود بیشتر بیندیشد و ارتباط خود را با او محکم و از امداد های او نسبت به بندگان بهتر بهره مند گردد .