نظم وبرنامه ریزی

نظم وبرنامه ریزی

• نماز عبادتی است که با در نظر گرفتن زمان و وقت به انجام می رسد از این رو نمازگزار برای بجا آوردن این عبادت ، لازم است زمان را در نظر گرفته و بر این اساس وظیفه ی خود را به انجام رساند ، مراعات این موضوع به تدریج ، نظم خاصی را در شبانه روز برای نمازگزار ایجاد می کند که سایر برنامه های او را در زندگی تحت تاثیر خود قرار می دهد .
• نماز گزاری که برای عبادت خود اهمیت قائل است ، برای خوابیدن و بیدار شدن ، برای کار و فعالیت های روزانه خود ، برای رفتن به سفر ، برای اقامت خود در هر جا و مکانی  ، شرایط انجام عبادت را در نظر گرفته و بر اساس آن برای خود برنامه ریزی می کند ، او پیش بینی می کند ، چه ساعتی بخوابد تا بتواند صبح به راحتی برای عبادت برخیزد ، چه غذایی بخورد که برای برخاستن از خواب احساس سنگینی نکند ، در سفری که می خواهد برود ، امکان انجام عبادت و زمان آن را در نظر می گیرد
• امّا اگر کسی برای عبادت خود اهمیتی قائل نباشد ، برای او مهم نیست که چه ساعتی از خواب بیدار شود ، واگر زمانِ نماز از دست او برود ، خاطرِ او آزرده نمی شود ، چنین فردی سایر کارها برای او با اهمیت تر است ، لذا اصل را برای کارهای دیگر قرار می دهد وعبادت در حاشیه ی برنامه های دیگر او قرار می گیرد که اگر با سایر برنامه های او تداخل نداشت ، عبادت را بجا می آورد ، در غیر اینصورت عبادت را کنار می گذارد
• نکته ی اساسی آن است که به یاد داشته باشیم ، عبادت برای انسان مؤمن یک اصل است و چنین انسانی ، برنامه های زندگی خود را با زمان ِعبادت خود تنظیم می کند ، در اینصورت نه تنها از برنامه های زندگی خود عقب نمی ماند بلکه خیر و برکتی در کار و زندگی او ایجاد شده و هم از دنیای خود بهره گرفته وهم برای آخرت خود بهره ای فراهم نموده است