نماز و اخلاق

نماز و اخلاق

• عبادت و پرستش خداوند با اخلاق و رفتار انسان در ارتباط و بر یکدیگر تاثیر متقابل دارد ، نماز به عنوان یک عبادت مهم ، روح بندگی و فروتنی در برابر خالق را در انسان زنده نگاه داشته و این زمینه را در نماز گزار ایجاد می کند تا با بندگان خداوند نیز با فروتنی روبرو گردد
• انسان مؤمن با انجام نیکی ها و بهره مندی از اخلاق پسندیده  ، از شخصیتی مثبت برخوردار و محبوبیت او نزد خداوند افزایش پیدا نموده و با دلی پاک و به دور از آلودگی های اخلاقی به نماز ایستاده  و در این راستا ، معنویت حاصل از عبادت ، تاثیر بیشتری بر دل و جان او خواهد گذاشت
• انسانی که درون او به کینه وحسادت ، دشمنی و گمان بد نسبت به دیگران ، آلوده است ، گرچه بر اساس تکلیف به عبادت می پردازد ، ولی زمانی می تواند از عبادت خویش بهره ی بیشتری ببرد که با توبه ی از اخلاق ناپسند و پاک سازی درون خویش در برابر خداوند بایستد
• در حقیقت اخلاق ناپسند و گناهان ، مانند غبار و کدورتی است که بر روح انسان نشسته و این کدورت ها ، قابلیت بهره برداری از معنویت حاصل از عبادت را در وجود انسان کاهش می دهد ، از این رو شایسته است نمازگزار پیش از ورود به عبادت از گناهان خویش استغفار نموده و از خداوند طلب آمرزش نماید