با اراده

با اراده

• انسان در انجام هر کاری ، نیازمند "انگیزه ی کافی" و سپس "اراده جدی" می باشد ، از این رو اگر انسان ، رغبت و اراده ای برای انجام کار نداشته  ، بدیهی است به انجامِ آن کار إقدام نمی نماید

• و زمانی برای انسان انگیزه ای ایجاد می شود که : ضرورت عملی را در زندگی در ک نموده  و اهمیت و جایگاه آن را احساس نماید ، لذا اگر برای کاری احساس ضرورت نکرده و اهمیتی برای آن قائل نباشد ، در انجام آن کار، سستی نموده و حتّی آن عمل را کنار می گذارد
• در این راستا داشتن "انگیزه" و سپس "اراده" ، عاملی درونی برای حرکت بوده و در این صورت ، فشار بیرونی به افراد ، برای انجام کار تاثیر چندانی ندارد . 
• فردی که در انجام نماز سستی می نماید ، روزی انجام می دهد و روزی انجام نمی دهد ، مدتی رها می کند ، دوباره از سر می گیرد و پس از مدتی کنار می گذارد ، کسی است که به اهمیت و جایگاه عبادت و تاثیری که در نفس آدمی داشته و تامین کننده سعادت دنیا وآخرت انسان است پی نبرده لذا در انجام آن سستی می ورزد ، بدیهی خواهد بود که آشنایی با فلسفه عبادت به ویژه نماز و سپس برنامه ریزی مستمر برای برپا داشتن آن جزء نخستین گام هایی خواهد بود که کسی در این راستا بر می دارد