غرق در خود

غرق در خود

• فردی را در نظر بگیرید که در رودخانه ای افتاده  و امواج آب او را با خود می برد و چنین فردی نه فریادی برای کمک سر می دهد و نه تلاشی برای نجات خود  ، از طرف دیگر فردی را تصور نمایید که در همین شرایط ، صدای خود را به کمک خواستن بلند نموده و تلاشی برای رهایی خود از غرق شدن می کند ؛ در مورد این فرد حداقل احتمال اینکه نجات پیدا کند وجود دارد
• حال شما نمازگزاری را در نظر بگیرید که سیل خروشان افکار و دغدغه های مادی در حال نماز به او هجوم آورده ونماز گزار را با خود به آن سو که می خواهد می برد و نمازگزار نیز، خود را به دست این افکار سپرده و تا انتهای نماز با این افکار ،همراهی می کند و از طرف دیگر و در همین شرایط، نمازگزاری را در نظر بگیرید که با چنین سیلی مبارزه می کند و هر زمان فکری او را با خود به سویی می برد او تلاش می کند ، تا خود را از دست این افکارِ مزاحم در حال نماز رهایی بخشد ، و هنگامیکه احساس نا توانی می کند در درون خود از خداوند یاری می طلبد و خداوند او را یاری می نماید .