پایبندی

،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،

پایبندی

• اصل و ریشه ی ایمان ، از ایمان به خداوند آغاز می شود و شخصی که از چنین ایمانی بهره مند است "مؤمن" نام می گیرد ، ولی این ایمان تنها در اعتقاد به وجودِ خداوند ، محدود نمی شود ، و در ادامه به دستورات الهی نیز تعلّق خواهد گرفت ، این دستورات در حقیقت برنامه ای هستند که با عمل به آنها سعادت انسان در این دنیا و در جهان دیگر ، رقم خواهد خورد ، در این میان واسطه ی رساندن این دستورات به انسان ها پیامبران الهی می باشند که لازم است آنان را نیز تصدیق نموده و به آنان و رسالت آنان نیز ایمان آورد .
• هنگامیکه انسان به دستورات الهی توجّه نموده و به آنها عمل نمود ، حالتی در او پدید می آید به نام "پایبندی" و تا هنگامیکه این عمل در رفتار مؤمن ظهور نیابد به او "پایبند" اطلاق نخواهد شد ، لذا فردی که گاه به دستورات الهی عمل نموده و گاه به آن عمل نمی کند ، هنوز پایبندی در او ایجاد نشده است ، به یقین پایبند بودن  ، به درجه ی ایمان انسان نیز مربوط می گردد ، لذا فردی که در سطح پایینی از ایمان قرار گرفته باشد ، پایبندی چندانی به دستورات الهی نخواهد داشت .
• کسانیکه می خواهند مؤمنِ پایبندی به دستورات الهی باشند ، لازم است به ارتقاء سطح ایمانی خود ، توجّه نموده و به راه های افزایش ایمان خود بیندیشند ، در این راستا ، دعا و در خواستِ از خداوند برای افزایش ایمان ، در بالا رفتن ایمان انسان مؤثر خواهد بود و پس از آن ، مراقبت واستمرار در عمل به دستورات خداوند ، پایبندی انسان را به آنها می افزاید .
• در میان دستورات الهی و برنامه هایی که نقش اساسی در سعادت انسان دارد ، نماز جایگاه ویژه ای دارد  که لازم است ، توجّهِ جدّی به انجام آن و استمرار در برپا داشتن آن داشت ، این استمرار در توجّه به این عبادت ، به مرور زمان "پایبندی" نسبت به دستورات الهی را در انسان ایجاد نموده  و در اینصورت انسان نمی خواهد در هیچ شرایطی از انجام آن شانه خالی نموده و یا در انجام آن کوتاهی نماید .

 

تلگرام= @farhangenamaz110

دلِ پاک

 

دلِ پاک

• برای راه یافتن به قُرب الهی و رسیدن به کمال و دست یابی به خیر دنیا وآخرت ، در مرحله ی اول نیازمند ایمان هستیم ، ایمان ، راه ورود به این خیر و سعادت را هموار می کند ، البته در کنار ایمان ، به عمل نیز نیازمند خواهیم بود وعمل نیز گاه ، عملِ قلبی است و گاه ، عملی است که با اعضاء و جوارح انجام می شود ، مثلاً نماز به عنوان یک عمل عبادی که از ایمان انسان سرچشمه می گیرد ، از دو بخش باطنی وظاهری تشکیل شده ، بخش باطنی و قلبی آن نیّت الهی داشتن است و بخش ظاهری آن افعالِ نماز اعمّ از قیام ، ایستادن ، نشستن ، ذکر و تلاوت قرآن و ... می باشد .
• بسیاری از توصیه های اخلاقی در رابطه با پاک سازی قلب و دل انسان ، از گناهان است ، مثلاً امام علی علیه السلام می فرماید : کسیکه تقوای قلبی داشته باشد ، حسد را در آن راه نمی دهد (1) یا می فرمایند : مؤمن کسی است که دل خود را از هر پستی پاک نماید (2) و یا می فرمایند : بدترین چیزی که در دل می نشیند کینه جویی است (3) و بخش دیگری از توصیه های اخلاقی در رابطه با سایر اعضا و جوارح انسان است مثلاً توصیه شده راه رفتن انسان از روی فروتنی باشد ، چشم را از حرام ببندد و گوش را وقف شنیدن مطالب آموزنده و مفید نماید (4) ویا توصیه هایی که در قرآن در رابطه با برپا داشتن نماز وادای زکات وجود دارد (5) .
• از این رو کسانیکه این سخن را تکرار می کنند که :"دلت پاک باشد" و قصدشان این است که فقط ما وظیفه داریم دلمان را از آلودگی هایی چون حسد ، کینه ، بدگمانی و مانند آن پاک نگاه داریم و بیش از آن وظیفه ای نداریم ، آنان از طرفی وظایف انسان را در یک دایره ی خاص محدود نموده و از سوی دیگر سایر وظایف عملی انسان را نفی می کنند ، از جهت دیگر باید سؤال نمود آنان چقدر در این ادّعای خود ، صادق هستند ، و تا چه اندازه خود آنها به این موضوع پایبند هستند ، علاوه بر اینکه این نوع سخنان ، یک نوع انکار واقعیت نیز هست ، زیرا تنها وظیفه ی ما پاک نگاه داشتن دل نیست بلکه ما وظایف عملی دیگری نیز همواره خواهیم داشت .

-----------------------

1-(من اتّقى قلبه لم یدخله الحسد) غررالحکم

2-( المؤمن من طهّر قلبه من الدّنیّة) غررالحکم

3-( شرّ ما سکن القلب الحقد) غررالحکم

4-اشاره به بخش هایی از خطبه ی متقین در نهج البلاغه

5-بقره/43

تلگرام= @farhangenamaz110

خدمت به خلق

 

خدمت به خلق

• یکی از اهداف آفرینش انسان ، عبادت و بندگی ِخداوند می باشد ، و عبادات جنبه های مختلفی دارد  ، که بر اثر انجام آنها ، انسان در مسیر عبودیت و هدفِ از آفرینش خود قدم بر داشته است ، حقیقت عبادت نیز تسلیم فرمان خداوند بودن و تعهّد و پایبندی به دستورات الهی می باشد که در ابعاد مختلف تحقّق می یابد ، از این رو هر عمل خدا پسندانه ای که از سوی شرع مُهر تأیید خورده و با نیت الهی به انجام می رسد ،  عملی عبادی محسوب می شود .
• اعمالِ عبادی ، گاه مانند نماز ، جنبه ی پرستش و نیایش داشته و گاه همچون روزه ، خودداری از خوردن و آشامیدن و پرهیز از چند عملِ خاص در طول روز و تا هنگام شب است و گاه جنبه ی مالی واقتصادی ، مانند خمس و زکات دارد  وگاه رفتن به زیارت خانه ی خدا و بجا آوردن مناسک حج است و ... که هر کدام از آنها فلسفه ی خاص خود را داشته و به نوعی موجب تربیت وسازندگی انسان می گردد .
• عبادات ضمن اینکه در بر دارنده ی منافع فردی است ، می تواند منافع اجتماعی نیز داشته باشد ، و کمتر عبادتی است که فقط جنبه ی فردی داشته باشد وهیچ جنبه ی اجتماعی برای آن تصوّر نگردد ، گرچه برخی از عبادات جنبه ی فردی آن قوی تر است و برخی از عباداتِ دیگر ، جنبه ی اجتماعی آن پر رنگ تر می باشد ،  مثلاً  نماز هم سازنده ی فرد است و هم موجب گسترش فرهنگ عبودیت و توحیدی در جامعه می گردد و هنگامیکه فردی ساخته شد ، ثمره ی آن در خانواده و جامعه ، به ظهور می رسد  ، یا پرداختِ خمس و زکات ضمن اینکه باعث طهارت نفس و پاک شدن دل و جان از بخل و آز می گردد  ، کمکی به نیاز مندان جامعه خواهد بود و همینطور در سایر عبادات ...
• از این رو  ، اینکه برخی به استناد به شعری می گویند : "عبادت به جز خدمت خلق نیست" ! ، و این را بهانه ای می کنند که برخی از عبادات مانند نماز را رها کنند ، این هم از اشتباهاتی می باشد که متأسّفانه برخی گرفتار آن شده اند ، و فکر می کنند ، تنها جنبه ی عبادت ، جنبه ی اجتماعی آن است که منافع آن به خلقِ خداوند می رسد ، و از جنبه ی فردی آن غفلت می کنند ، و این افراد نمی دانند که نمی توان با استناد به شعر و ضرب المثل  از انجام تکالیف و واجبات الهی شانه خالی نمود .!

تلگرام= @farhangenamaz110

@farhangenamaz110=سروش

منزّه است او

 

منزّه است او

• نماز گزار در طول نماز بارها خدا را به پاکی و بی نقص وعیب بودن ، یاد می کند و با گفتن "سبحان الله" به این حقیقت اعتراف می کند ، در رکوع ، سبحان الله می گوید ، در سجده سبحان الله می گوید ، در رکعت سوم وچهارم ، تسبیحات اربعه را می گوید که یک بخش آن ، سبحان الله است ، نماز گزار با تسبیح گفتنِ خود ، خداوند را تنزیه می کند و او را به پاکی و قداست یاد نموده و از هر عیب و نقص دور می داند ، نمازگزار باور دارد که جهل و نادانی در خداوند راه ندارد و چیزی در عالم از خداوند پوشیده نخواهد ماند و خداوند از نیت قلبی نمازگزار آگاه است هر چند نمازگزار آن را ابراز نکرده باشد ، لذا خداوند می داند ، آیا نماز گزار ، نماز خود را خالص برای خداوند بجا آورده و یا عبادت او برای ریا ونشان دادن به دیگران است ؟!.
• نماز گزار با گفتن "سبحان الله" بر این باور است که خداوند کاری که حکیمانه نباشد ، انجام نمی دهد ، او می داند تمام افعال الهی حکمتی دارد و کار لغو وبیهوده از خداوند سر نمی زند ، و اگر در زندگی دچار تنگنایی شده و در سختی و دشواری قرار گرفته است ، آزمایشی از سوی خداوند است که در آن صورت اگر صبر وشکیبایی را پیشه ی خود سازد ، به ثواب و پاداش صابران نیز نائل می گردد ، بنابراین همچون افراد نادان به حکمت های خداوند ، اشکال وایراد ، نمی گیرد و زبان به ناسپاسی و شکایت باز نمی کند ، بلکه نماز گزار یاد گرفته در برابر نعمت های الهی "الحمد لله" بگوید .
• نماز گزار در سجده و رکوع " سبحان الله " را سه بار تکرار می کند ، تا منزّه بودن خداوند از هر عیب ونقصی بر دل و باورش بنشیند و هیچگاه آن را از یاد نبرد ، نماز گزار توجّه دارد اگر می گوید خداوند بی عیب است ، بنده اش سراسرعیب است و اگر می گوید خداوند بی نقص است بنده اش مبتلا به نقص وکاستی است ، لذا باور دارد از خود چیزی ندارد ، بلکه هرچه دارد از خدا دارد ، نماز گزار در دعاهای خود این عبارت را تکرار می کند : " اللَّهُمَّ مَا بِنَا مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنْکَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ‏ " : خدایا هر نعمتی که ما داریم از سوی تو است تو خدایی هستی که معبود دیگری جز تو نیست ، لذا (در برابرخطاهایم و کاستی هایم ) از تو آمرزش می جویم و به سوی تو بازگشت می کنم . (1)

-------------------------

1-بخشی از تعقیبات نماز مغرب (مفاتیح الجنان )

تلگرام= @farhangenamaz110

قیام

 

قیام

• یکی از افعالی که نمازگزار در حال نماز انجام می دهد "قیام" است ، قیام که به معنای برخاستن و برپا شدن است ، حاکی از حرکت و عملی است که انسان در برابر پروردگار خویش انجام داده ، و تلاشی است که در جهت اطاعت از فرمان الهی به انجام می رساند ، همانگونه که نشستن کنایه از در جای خود قرار گرفتن و حرکت نداشتن است ، از این رو نماز گزار وقتی دعوت خداوند را مبنی بر عبادت می شنود ، برای این امر قیام می کند و برای اطاعت ، بر پا می ایستد .
• نماز گزار برای شروعِ نماز ، نخست قیام می کند ، ولی در ادامه ی نماز می نشیند ، این نشستن در نماز ، از بابِ از حرکت باز ایستادن نیست ، بلکه نشستن بنده در برابر مولای خویش و حاکی از کوچکی وحقارتی است که در برابر خداوند ، احساس می کند به تعبیر دیگر نماز گزار با زبان حال و با نشانِ عملی خود ، ابراز می دارد من بنده ی تو و تسلیم فرمان تو هستم ، لذا چون بنده ای کوچک وحقیر در برابر تو به رسم ادب بر زمین نشسته ام .
• علاوه بر اینکه نماز گزار اعتراف می کند اگر می ایستم و می نشینم به توان وقدرتی است که خداوند به من داده است و اگر چنین نیرویی را به من نمی داد قدرت ایستادن در برابر او را نداشتم ، ضمن اینکه نماز گزار درحالیکه ایستاده کتاب خداوند را و آیاتی را که بر بنده اش نازل نموده ، قرائت می کند و در حال نماز از خود چیزی را نمی گوید ، بلکه به تلاوت قرآن وذکر و تسبیح او می پردازد .
• از سوی دیگر نماز گزار می داند و در نظر می گیرد در برابر چه خداوندی ایستاده است و با چه حالی باید بایستد ، او در برابر خداوندی ایستاده که جبّار(1) ، مسلّط ، قاهر وقادر است ، لذا با حالت سرشکستگی در برابر خداوند می ایستد نه با حالت تکبّر و گردنکشی ؛ با حالت عجز ودرماندگی می ایستد ، نه با حالت توانگری ، با حالت فروتنی می ایستد نه با حالت غرور و خود خواهی ، با حالت اعتراف به تقصیر وکوتاهیِ خود در برابر خداوند می ایستد نه با حالت انکار.

----------------------

1- امام رضا علیه السلام :  أَنَّ عِلَّةَ الصَّلَاةِ أَنَّهَا إِقْرَارٌ بِالرُّبُوبِیَّةِ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ خَلْعُ الْأَنْدَادِ وَ قِیَامٌ بَیْنَ یَدَیِ الْجَبَّارِ جَلَّ جَلَالُهُ بِالذُّلِّ وَ الْمَسْکَنَةِ وَ الْخُضُوعِ وَ الِاعْتِرَاف‏ ... وسائل‏ الشیعة   ج  4    ص 8   

تلگرام= @farhangenamaz110

با هم

 

با هم

• عبادتی چون نماز را می شود به دو صورت فردی  و اجتماعی بجا آورد ، انجام عبادت به صورت فردی بستگی به شرایط شخصی افراد دارد ، ولی آنچه به آن توصیه شده  است ، برپا داشتن نماز به صورت جمعی می باشد ، که دارای آثار و برکات فراوانی هم برای فرد وهم برای جامعه می باشد . از جنبه ی فردی آن ، ضمن اینکه افراد به ادای تکلیف و وظیفه می پردازند ، روح معنویت را در نمازگزار زنده  نگاه داشته و ارتباط او را با خداوند استمرار می بخشد .
• از جنبه ی اجتماعی ؛  نماز جماعت ، ضمن اینکه ثواب و بهره ی معنوی عبادت را می افزاید ، زمینه ارتباط افراد مؤمن با یکدیگر را فراهم می کند ، به ویژه در عصر و زمان کنونی که به دلیل گسترش رسانه ها و پیام رسان ها ، افراد از حضور فیزیکی در کنار هم کم بهره شده و به علت گسترش شهرها و آپارتمان ها ، وتغییر سبک زندگی ، گاه افراد از حال همسایگان خویش بی خبر هستند ، نماز جماعت توفیقی را فراهم می کند که افرادی که در یک محله زندگی و یا در یک محیط کار می کنند ، به برکت نماز در کنار یکدیگر حضور پیدا نموده واز حال یکدیگر با خبر شوند .
• نماز جماعت به ویژه اگر در مسجد برگزار شود ، ضمن اینکه از بهره ی معنوی بیشتری برخوردار است ، زمینه ای را فراهم می کند که افراد مؤمن در کارهای فرهنگی ، آموزشی ، تربیتی و خیرخواهانه شرکت نمایند و از این جهت هم خود به رشد معنوی واخلاقی دست یابند وهم در حدّ خود قدمی برای رفع مشکل جامعه بردارند ، لذا در احادیث به حضور در مسجد تأکید و آنجا را خانه ی خداوند معرفی نموده (1) تا از این طریق افراد تشویق به حضور در این مکان های معنوی شوند .
• علاوه بر اینکه مساجد مکانی برای آموزش معارف دینی ومعرفت بیشتر نسبت به تکالیف و وظایف دینی نیز می باشد ، زیرا بسیاری از افراد ، خود به تنهایی فرصتی برای مطالعه وتحقیق در مورد دین را نداشته واگر مکانی برای فراگیری دانش دینی در هر مکان ومحله نباشد بطور کلی از این مسائل بی بهره خواهند ماند و از این بابت به خسارتی معنوی دچار خواهند شد .

----------------------

1- امام صادق علیه السلام : عَلَیکُم بِإتیانِ المَساجِدِ فَإنَّها بُیوتُ اللّه ِ فِی الأرضِ ؛ [ الأمالى ، صدوق ، ص 44 .]

فرهنگ نماز در پیام رسان سروش =@farhangnmaz110