چهارشنبه, ۶ شهریور ۱۳۹۸، ۱۲:۱۶ ق.ظ
خیر و برکت
- خداوند ، هستی بخش ، آفریننده و روزی بخش به مخلوقات خویش است و هر مخلوقی را که آفریده برای بقای او و ادامه ی حیاتش روزی متناسبی هم در نظر گرفته که در طول زندگی این روزی به او می رسد ، از طرفی ، خداوند انسان را به عنوان اشرف مخلوقات ، برای هدف وغرضی آفریده که به فرموده ی قرآن کریم ، این هدف عبادت و بندگی می باشد .
- بدیهی خواهد بود که انسانی که اهل ایمان و عبادت و بندگی خداوند باشد محبوب خداوند و مورد عنایت وتوجّه او خواهد بود ، همانگونه که در بین انسان ها نیز چنین است که کسی که از دیگری اطاعت می کند ، مورد علاقه و لطف او قرار خواهد گرفت . این علاقه و لطف تنها در محدوده ی دوستی و محبت درونی نمی باشد و با عمل و رفتاری نیز از او تقدیر خواهد شد ، در مورد خداوند نیز اینگونه است که خداوند طبق صلاحدید خود در وجود بنده ی خود در فکر وروح و زندگی او تحوّلی ایجاد می کند که از آن به عنوان "خیر وبرکت" تعبیر می کنیم .
- این خیر و برکت که بر اثر اطاعت ، عبادت و بندگی خداوند در زندگی اهل ایمان پدید می آید الزاماً افزایش مادی نیست بلکه می تواند خیر و برکت معنوی باشد که بر زندگی انسان مؤمن سایه می افکند ، که از جمله ی آن آرامش روحی و معنوی ، صفای دل ، احساس رضایت ، قناعت و روح سپاسگزاری در بنده ی او می باشد .
- از میان عبادات ، نماز در ایجاد این خیر و برکت تاثیر بسزایی داشته و طبق صلاحدید الهی ، هم به روزی مادی انسان خیر و برکت می بخشد و هم به روزی معنوی او ، البته باید توجّه داشت که مقصود از خیر و برکت مادی ، لزوماً ثروت مند شدن نمی باشد ، که طبق فرموده ی قرآن ؛ خداوند روزی را برای هر کس بخواهد گسترده و برای هر کس بخواهد محدود می گرداند ، بلکه خیر و برکت مادی به این معنا است که روزی او ، منشأ افعال و کارهای خیر شده و آثار وبرکاتی در زندگی آنان پدید می آورد و استفاده های نیکویی از آن برده می شود ، هر چند آنان در ظاهر ثروتمند نباشند .
دوشنبه, ۴ شهریور ۱۳۹۸، ۱۱:۵۷ ب.ظ
مسئولیت بیشتر
- انسانی که اهل عبادت است و با همین ویژگی در جامعه شناخته می شود ، مسئولیت بیشتری از نظر رعایت اصول اخلاقی در خانواده ، اطرافیان و افراد جامعه دارد و بیشتر از دیگرانی که همچون او نمی باشند ، مورد توجّه ودقّت افراد جامعه قرار می گیرد ، بنابراین انتظار افراد جامعه از چنین اشخاصی همواره بیش از دیگران است ، زیرا با بی توجّه ای آنان ، نسبت به مسائل اخلاقی و حقوق دیگران ، ممکن است تزلزلی در اعتقاداتِ افرادی که سطحی نگر هستند ، نسبت به دین پیش آید .
- از طرفی افراد جامعه با اخلاقی که جنبه اجتماعی دارد با همنوعان خویش ارتباط برقرار می کنند ، و مسائل عبادی در حوزه ی ارتباط هر فرد با خدای خویش است ، امّا مقوله ی عبادت با اخلاق در ارتباط است ، به این معنا که انتظار می رود ، انسانی که در برابر خداوند سر بر خاک می گذارد و فروتنی می کند در برابر خلق خداوند نیز فروتن باشد و از تکبّر دوری نماید ، که اگر بر خلاف این باشد ، انتظاری را که از او می رود ، بجا نیاورده است .
- پس هر فرد در عین پایبندی نسبت به عبادت ، شایسته است نسبت به رعایت اصول اخلاقی اهتمام ورزیده و اگر نقصی در این جهت دارد ، آن را برطرف نماید ، که رعایت اخلاق ، هم بر ارزش معنوی و قبولی عبادت مؤثر است و هم تأثیر اجتماعی آن بر افراد جامعه ، مطلوب خواهد بود .
- از این رو انتظار میرود ، اهل عبادت بیش از دیگران ؛ خوش اخلاق ، امانتدار ، متواضع ، خویشتن دار ، بردبار ، مهربان و با گذشت باشند ، تا با رفتار خویش مردم را نسبت به آیین خوش بین نمایند .
شنبه, ۲ شهریور ۱۳۹۸، ۰۷:۵۰ ب.ظ
در بهترین حالت
- انسان برای انجام بسیاری از کارها نیاز به آمادگی دارد و بدون آمادگی شاید کار ، به شیوه ی مطلوبی به انجام نرسد ، این آمادگی می تواند جنبه ی جسمی داشته باشد ، و یا جنبه ی فکری و روانی و یا جنبه های دیگر ، عبادت هم که برای فرد با ایمان از اهمیت زیادی بر خوردار است از این امر استثناء نمی باشد .
- عبادت گرچه به عنوان یک تکلیف بر عهده ی انسان می باشد و انسان در هر صورتی لازم است آن را انجام دهد ، ولی تا آنجا که برای انسان امکان داشته باشد ، شایسته است در شرایط و حالت بهتری به انجام برساند تا بهره ی معنوی بیشتری از آن دریافت نماید .
- از این رو زیبنده ی نماز گزار نیست که در غالب موارد با حالت کسالت و خواب آلودگی و یا با افکار پریشان به انجام عبادت إقدام نماید ، گرچه ممکن است در برخی از شرایط ، در حالت مناسبی از نظر جسمی یا فکری و روحی نباشد ولی چون تکلیفی به عهده ی اوست ، امر الهی را اطاعت می کند ، زیرا اطاعت از امر الهی بر هر امری مقدّم است .
- امّا انسان در غیر مواردی که ضرورتی برای او پیش آمده ، شایسته است ، شرایطی را فراهم نماید که در حالت مناسبتری از نظر فکری و روحی نماز را برپا دارد تا بتواند عبادتی همراه با حضور قلب و توجّه بیشتری را به انجام برساند .
